Kurde, to jest jednak niesamowite jak Warszawa odrywa ludzi od poręczy.
Na moim twitterze teraz trwa ofensywa warszawskich aktywistów i tak dalej którzy cały wolny czas, (czyli cały czas, bo wiadomo „praca – chamski sport”) spędzają na mówieniu innym czego im zabronią.
Jak inni muszą się wyrzec samochodów, dla swojego dobra, którego sobie jeszcze nie uświadomili bo są głupi i ze wsi. O tym na jakie poświęcenie inni i innych dzieci będą musieli się zdobyć, żeby hipotetyczne dzieci przyszłości tych z Warszawy mogły odpoczywać na pięknych, zielonych łąkach świetlanej przyszłości, a nie spieczonej globalnym ociepleniem pustyni.
Ludzie, którzy ostatnio nawet zaczęli wspominać, że możnaby Niemcom wreszcie zadośćuczynić za drugą wojnę światową i oddać za ziemie odzyskane, bo tacy są postępowi i taki gest mają.
Ci ludzie, którzy, świadomie lub nie, całym swoim jestestwem oświadczają wszystkim, że będą im te chamskie mordy swoim butem z podeszwą z recyklingu dociskać coraz głębiej w błotnistą kałuże, aż zrozumieja, że to dla ich dobra i że nia ma takiej biedy, na którą by nie skazali reszty Polski, tylko po to, żeby poczuć się dobrze.
Ci ludzie są przerażeni, że partia, której głównym hasłem jest, że się od normalnych ludzi spoza Warszawy zwyczajnie odpierdoli i da im trochę odetchnąć, zyskuje w sondażach.
NO POPACZ PAN
